Ριζόπουλος: Ζητώ καθαρή αναμέτρηση.

Ντιμπέιτ με τον Καχριμάνη όπου θέλει όσες φορές θέλει

Διαχειριστικός έλεγχος σε όλες τις απ’ ευθείας αναθέσεις από την 1η Σεπτεμβρίου 2018

Θέλω να ασχοληθώ σήμερα με τα σημαντικά γιατί έχω πάρα πολύ καιρό να κάνω συνέντευξη Τύπου για θέματα επικαιρότητας και συνήθως οι συνεντεύξεις Τύπου ήταν για την παρουσίαση υποψηφίων.

Το χρονικό διάστημα το οποίο έχει μεσολαβήσει από τις 12 Δεκεμβρίου του 2018, που παρουσιάσαμε την πρώτη ομάδα των υποψηφίων, μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει διάφορα ερωτηματικά για πάρα πολλά ζητήματα το οποία έχουμε ανοίξει και που λόγω κεκτημένης ταχύτητας δεν είχαμε ποτέ τη δυνατότητα να τα απαντήσουμε συνολικά.

Εκείνο το οποίο με ενθουσιάζει πάρα πολύ και για το οποίο χαίρομαι πάρα πολύ είναι ότι ακριβώς τη στιγμή που κανείς πιστεύει πως η δημοκρατική διαδικασία βρίσκεται σε τέλμα είναι πολύς ο κόσμος εκείνος που κάνει πολλές και ουσιαστικές ερωτήσεις με μεγάλη διάθεση να καταλάβει, να μάθει, να δει και να γνωρίσει.

Ξεκινάω λοιπόν με τη δεύτερη φάση της κοινωνικής μας διαβούλευσης γιατί αν θυμάστε η διαδικασία ξεκίνησε με τις διαβουλεύσεις που κάναμε στους 18 καλλικρατικούς δήμους.

Εκεί, στην πρώτη κοινωνική διαβούλευση στους δήμους το πρώτο μας συμπέρασμα ήταν ότι η έννοια της περιφερειακότητας όπως την παρουσιάζαμε εμείς ήταν παντελώς αδιανόητη. Δηλαδή, η πρώτη δυσκολία τη οποία αντιμετωπίσαμε -ή καλύτερα αντιμετώπισα γιατί η ομάδα ήταν υπό διαμόρφωση και συνοδευόμουν από κάποιους φίλους- ήταν το ότι η έννοια της περιφερειακότητας ήταν παντελώς δυσνόητη. Αυτό από τη μια πλευρά, στη αρχή, μας αποθάρρυνε από την άλλη όμως επιβεβαίωνε την επιλογή της στρατηγικής μας να ξεκινήσουμε νωρίς για να μπορέσουμε να καταγράψουμε όχι τόσο πολύ τα προβλήματα αλλά τις αντιλήψεις και την νοοτροπία η οποία μας διακατέχει ως Ηπειρώτες.

Σιγά σιγά, μέσα από τις κοινωνικές διαβουλεύσεις, ενώ όλες στην αρχή αντιμετωπίζονταν με τεράστιο σκεπτικισμό και αρνητικότητα, μέσα στις ίδιες τις συναντήσεις ξεκινούσαν με μια εξαιρετική επιθετικότητα το οποίο αν θέλετε την επιστημονική κοινωνιολογική μου άποψη εισέπραττα μία συμπεριφορά ότι έχουμε που έχουμε λίγα μη μας πάρεις και αυτά. Καμία κοινωνική μας διαβούλευση δεν διήρκεσε λιγότερο από τρεις ώρες. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής διαβούλευσης. 

Θυμάμαι μάλιστα στην Γκρίκα της Θεσπρωτίας μας έτυχε το εξής περιστατικό: Σε ένα καφενείο το οποίο το είχαμε κλείσει, μπήκα και βρήκα έναν άνθρωπο ο οποίος μόλις είχε φύγει απ’ το χωράφι. Ενώ ήταν όλο το καφενείο στημένο με τρόπο για να καθίσει ο κόσμος της εκδήλωσης, έστησε ένα τραπέζι στη μέση παρήγγειλε μια μπριζόλα και μια μπύρα ακριβώς τη στιγμή που ξεκίνησα εγώ να μιλάω, έχοντας την πλάτη γυρισμένη. Δεν σας κρύβω ότι με σόκαρε. Είχα λοιπόν δύο επιλογές: ή να διαπληκτιστώ μαζί του που ήταν και δικαίωμά μου γιατί ο χώρος ήταν κλειστός ή να τον αφήσω για να δω που θα πάει αυτή η ιστορία. Στο δίωρο επάνω, αφού είχε φάει και είχε πιεί δύο μπύρες ξαφνικά παίρνει το τραπέζι του, το βάζει δίπλα στα άλλα και αρχίζει και συμμετέχει. 

Συνεπώς, αυτός ο ποιοτικός απολογισμός ξεκινάει με τα εξής δεδομένα: Δεν έχει υπάρξει εύκολη για μας αυτή η διαδρομή. Καθόλου. Εάν έχουμε δώσει την εντύπωση, κάποιες φορές, ότι έχουμε υπάρξει μόνοι μας είναι αληθές. Έχουμε υπάρξει μόνοι μας. 

Συνεπώς, για μένα είναι εξαιρετικά συγκινητικό το ότι εδώ που έχουμε φτάσει σήμερα και με τη χθεσινή προσθήκη ενός εξαιρετικού Κονιτσιώτη έχουμε ανακοινώσει 54 υποψηφίους.

Σε αυτή τη πορεία της διαβούλευσης, λοιπόν, είχαμε τη δυνατότητα πρώτον να προσγειωθούμε στο τι πραγματικά αντιλαμβάνεται ο κόσμος στην Ήπειρο ως προβλήματα αλλά να μπορέσουμε και να τους εξηγήσουμε ότι πέρα από το τέλμα και τον πάτο υπάρχει εναλλακτική λύση και ότι δεν είναι ντροπή το να θέλεις να είσαι πρώτος. Μπορεί να θέλει πολύ δουλειά και άλλα μυαλά αλλά δεν είναι ντροπή να είσαι πρώτος. Δεν είναι προσβολή, δεν είναι έπαρση ή αλαζονεία το να θέλεις να είσαι πρώτος. Είναι δικαίωμα.

Στη συνέχεια κάναμε τέσσερις ομιλίες, ξεκινώντας από την επική ομιλία στο Grand Serai. Ούτε εγώ δεν περίμενα τέτοια προσέλευση κόσμου, κι αυτή είναι η αλήθεια. 

Η εμπειρία από τις συναντήσεις με τους δημάρχους

Σήμερα έχοντας ολοκληρώσει και τη δεύτερη φάση της κοινωνικής διαβούλευσης με τους δημάρχους θα σας μεταφέρω την εμπειρία μου από τις συναντήσεις μαζί τους.

Κανένας δήμαρχος δεν μας υποδέχθηκε με κακή διάθεση. Ακόμα και εκείνοι οι οποίοι εκτιμώνται για την ευθύτητά τους από μένα παρότι με έχουν σχολιάσει αρνητικά στο παρελθόν προσπαθώντας στην αρχή μεταξύ σοβαρού και αστείου να στηλιτεύσουν την προσπάθειά μας. 

Πολύ νωρίς και το εκτίμησα αυτό συμπεριφέρθηκαν σαν δήμαρχοι. Και μας υποδέθηκαν σαν υποψήφιους περιφερειάρχες οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν στον τόπο τους. Η αγωνία τους για την αντίληψη της περιφερειακότητας ήταν πάρα πολύ γνήσια και καμία συζήτηση μαζί τους δεν κράτησε λιγότερο, επίσης, από τρεις ώρες. Συνεπώς τους ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που μου διέθεσαν. Προσπάθησα με κάθε τρόπο να τους δώσω να καταλάβουν ότι εμένα με ενδιαφέρει ένα τελείως διαφορετικό μοντέλο διακυβέρνησης το οποίο κατέστησα σαφές και από την πρώτη συνάντηση με τον κ. Μπέγκα.

Η αδυναμία της τοπικής αυτοδιοίκησης έγκειται στο γεγονός ότι όλοι εκείνοι οι οποίοι την υπηρετούν σήμερα την υπηρετούν μέσα από μια διαδικασία κεκτημένης ταχύτητας και ενώ η περιφερειακότητα είναι η μόνη λύση γιατί ουσιαστικά όλα τα χρήματα κάτι που θα το ζήσουμε ακόμη πιο έντονα στο πακέτο 2021-2027- θα δοθούν προνομιακά μόνο σε έργα τα οποία μπορούν να ξεπεράσουν ένα δήμο. Συνεπώς, όπως είχε παρουσιαστεί πρωτίστως στον Καλλικράτη, δεν είναι πια επιλογή ή πολιτική πρόταση, είναι ανάγκη. Είναι το μόνο μοντέλο διακυβέρνησης που μπορεί να ταυτιστεί με την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας. 

Αυτό έγινε αντιληπτό. Και αυτό το οποίο έγινε περισσότερο αντιληπτό και άρεσε ήταν η δημοκρατική απόφαση στην οποία συμφώνησαν όλοι για τη διαμόρφωση μιας Επιτροπής Παρακολούθησης όπου θα συναντιόμαστε όλοι κάθε τρεις μήνες γιατί είναι ο μόνος τρόπος να «επιβληθεί» μέσα από μια δημοκρατική διαδικασία η Περιφερειακότητα. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί ο ένας δήμος να καταλάβει ακριβώς ποια είναι η προτεραιότητα του άλλου και να διαμορφώσουμε προτεραιότητες όλοι μαζί.

Για τη συνάντηση με τα Επιμελητήρια

Είμαστε στην τελική ευθεία της διαμόρφωσης του προγράμματος. Κάναμε την κοινωνική μας διαβούλευση με την κοινωνία. Κάναμε την κοινωνική μας διαβούλευση με τους φορείς και με τα Επιμελητήρια.

Η συζήτηση με τα Επιμελητήρια ήταν εξαιρετικά ευχάριστη και ως ιδιώτης επιχειρηματίας και εγώ είχα πολύ μεγαλύτερη γκάμα να συζητήσω με εκείνους όσον αφορά δείκτες, ανάπτυξη, ανεργία. Και με μεγάλη χαρά έκλεισα στη Θεσπρωτία εκφράζοντας την ανακούφισή μου για το ότι τα Επιμελητήρια έχουν θεσμοθετήσει έναν περιφερειακό θεσμό, άρα εκ των πραγμάτων και εκεί η περιφερειακότητα είναι μονόδρομος και θα είναι και θεσμικός συνομιλητής.

Άρα, πριν από 1,5 χρόνο ξεκίνησε η κοινωνική διαβούλευση. Ακούσαμε κόσμο, είχαμε κάποιες αρχικές προτάσεις. Αυτές οδήγησαν πολύ κόσμο να μας ρωτήσει και να μας μιλήσει και άρα μας βοήθησαν να τις βελτιώσουμε και να βάλουμε τα μεγάλα έργα σε μια χρονική σειρά για να είναι όλα εφικτά. Τους ευχαριστώ από καρδιάς. 

Έδωσαν ένα βήμα στο συνδυασμό μας αναγνωρίζοντας τη δυνατότητά μας να διεκδικούμε την περιφέρεια στα ίσα και εδώ θέλω να κάνω μία παρένθεση. Παρότι μου αρέσει το ποδόσφαιρο, μου αρέσει σαν θέαμα δεν μπορώ να πω ότι είναι οπαδός, είμαι περισσότερο φίλαθλος. Και μάλιστα σήμερα όπως πίναμε καφέ είδα μια ανάρτηση στο fb κάποιου Γιώργου Σαββίδη και ρώτησα τον Ντίνο (Παπαδόπουλο) ποιος είναι αυτός. Μου λέει είναι ο γιός του Ιβάν ο οποίος -θα το παραφράσω γιατί δεν το θυμάμαι απ’ έξω- είπε το εξής φοβερό: «Μας πολεμάτε πλαγίως μας χτυπάτε πισώπλατα σας παίζουμε στα ίσα και πάλι στα κερδίζουμε».

Για κάποιο λόγο ταυτίστηκα με τη φράση.

Για τη συνάντηση με τον Περιφερειάρχη Θόδωρο Καρυπίδη

Θα συνεχίσω με το δεύτερο κομμάτι το οποίο με ενθουσίασε ακόμη πιο πολύ, τη συνάντηση με τον κ. Θόδωρο Καρυπίδη. Όπως γνωρίζετε έπεσε την αντίληψή μου πριν από μερικές εβδομάδες μια πρόταση του κ. Καρυπίδη σε συνεργασία με το υπουργείο Εργασίας για την καταπολέμηση της ανεργίας. Η πρόταση του κ. Καρυπίδη και η δέσμευση πόρων στον περιφερειακό ΟΑΕΔ ήταν η απάντηση της πολιτικής στη σταθερή στάση του απερχόμενου περιφερειάρχη ότι αυτά είναι ζητήματα κεντρικής πολιτικής και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. 

Δραττόμενος της ευκαιρίας ζήτησα συνάντηση μαζί του και κάλεσα και τους άλλους δύο συνυποψήφιους να πάνε. Δεν θέλησα να υιοθετήσω το πρόγραμμα κάποιου άλλου γιατί το μήνυμα που ήθελα να δείξω είναι ότι ιδέες υπάρχουν παντού και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να παραδεχθούμε ότι αυτός είχε μια ιδέα που εμείς δεν την είχαμε και συνεπώς πάμε να δούμε πως το έκανε. 

Τον κ. Καρυπίδη τον ήξερα απλά τυπικά μέσα από τη δουλειά μου, γιατί ήταν παλιά δημοσιογράφος σε τοπικό κανάλι. Με μεγάλη χαρά αντιμετώπισα έναν άνθρωπο θεσμικό και πολύ οργανωμένο στη σκέψη του. Δεν γνωρίζω τον αντίπαλό του. Συζητήσαμε θεσμικά, συζητήσαμε κοινά προβλήματα τα οποία έχουμε και θεώρησα εξαιρετικά συναρπαστική την προσπάθειά του να κάνει κάτι το οποίο λίγο πολύ δεν διαφέρει στη σύλληψή του απ’ αυτό που θα αντιμετωπίσουμε ως νέα περιφερειακή αρχή εμείς στην Ήπειρο. 

Παρέλαβε το μοναδικό πνεύμονα ανάπτυξης –είναι τραγική ειρωνεία η φράση- τη ΔΕΗ που βρίσκεται σε μια διαδικασία πανευρωπαϊκής απεξάρτησης από το λιγνίτη και είχε δύο ζητούμενα. Το ένα είναι πως θα καταπολεμήσει την ανεργία που αυτό το κενό δημιουργεί και το δεύτερο το διαχειριστικό, καθώς μια ολόκληρη διαδικασία στην περιφέρεια του είχε στηθεί με δεδομένο την ύπαρξη της ΔΕΗ. Και αυτό δημιουργούσε ένα κενό επιστημονικού δυναμικού. 

Άρα λοιπόν το δεύτερο κομμάτι ήταν αυτό το οποίο οδήγησε, βεβαίως εκτός ΑΣΕΠ γιατί δεν μπορούσε να γίνει με ΑΣΕΠ, στην ανάγκη δημιουργίας ειδικού προγράμματος επιστημόνων που θα μπολιάσουν τις υπηρεσίες για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν όλο αυτό το πράγμα γιατί όπως ξέρετε η μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι δεδομένη σε όλη την Ευρώπη.

Η συζήτηση κινήθηκε στα μεγάλα. Επίσης, μου έκανε η εντύπωση η πρόταση που μου έκανε αν με το καλό εκλεγούμε να συνεργαστούμε για να αναλάβουμε την τύχη του χιονοδρομικού κέντρου της Βασιλίτσας. Δεδομένου ότι η Βασιλίτσα τελεί υπό εγκατάλειψη, έχει ένα μεγάλο ζήτημα διαχειριστικό εκεί με αποτέλεσμα ένας τόσο σοβαρός προορισμός ο οποίος θα μπορούσε να δημιουργήσει πόρους και για τις δύο πλευρές δεν μπορεί να αξιοποιηθεί. Και ήταν κάτι το οποίο δέχθηκα αμέσως. Γιατί ούτως ή άλλως είμαι της λογικής ότι η Περιφέρεια όσο μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα από το κεντρικό κράτος, τόσο καλύτερα. Γι αυτό άλλωστε εξέφρασα και την τεράστια διαφωνία μου για το ότι η διαχειριστική αρχή της Λίμνης ανήκει στο κεντρικό κράτος και δεν ανήκει στην Περιφέρεια. 

Συνεπώς η συζήτηση με τον Καρυπίδη ήταν παρά πολύ ουσιαστική και νομίζω θα ακολουθήσουν και άλλες συζητήσεις με άλλους περιφερειάρχες.

Για το ΕΣΠΑ

Ρωτάνε για το ΕΣΠΑ. Δεν θέλω να μπω στο διάλογο με τον απερχόμενο για τη δική του αλήθεια για το ΕΣΠΑ. Άλλωστε οι απόψεις είναι ξέρετε… Όλοι έχουμε από μία. Να σας βάλω στην μεγάλη εικόνα. Έχω την τύχη, στα χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά, να γνωρίζω πάρα πολλούς υπηρεσιακούς παράγοντες των Βρυξελλών. Έχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να γνωρίζουμε ότι στην επόμενη φάση 2021-2027 θα διανεμηθούν συνολικά στην ΕΕ 70 δισ. ευρώ. 

Ενδεχομένως δεν το θυμάστε, αλλά το πρόγραμμα που τρέχει τώρα έπρεπε να αφοσιωθεί στο ανθρώπινο δυναμικό. Δυστυχώς τα υπόλοιπα προγράμματα δεν χρησιμοποιήθηκαν με τον τρόπο που έπρεπε σε επίπεδο υποδομών για να περάσουμε στο ανθρώπινο δυναμικό και δυστυχώς το μόνο πράγμα το οποίο δίνει την εντύπωση ότι προσφέρει δουλειές στην Ελλάδα είναι τα κατασκευαστικά έργα. Κάτι το οποίο ουσιαστικά είναι μια άρρωστη σοβιετικού τύπου αντίληψη που περιορίζει την ανάπτυξη σε περισσότερες κοινωνικές ομάδες εκτός από τις κλειστές κοινωνίες οι οποίες άμεσα οικειοποιούνται τα κέρδη από αυτές τις δραστηριότητες. 

Πολύ περισσότερο στην Ήπειρο όπου εκείνοι που επωφελούνται των κερδών αυτής της φαύλης στρατηγικής υποδομών -τα όποια τα διαβάζουμε, δεν ξέρει κανένας που είναι- ανακυκλώνουν χρήματα σε δέκα, ούτε καν δώδεκα τσέπες. 

Κάνω αυτή την παρένθεση διότι με θλίβει το γεγονός ότι χάθηκε άλλο ένα πακέτο το οποίο δεν υλοποιήθηκε, δεν απορροφήθηκε. Και ακριβώς αυτό θα είναι μια από τις μεγαλύτερες προτεραιότητες μας έχοντας την απόλυτη ανιδιοτέλεια της πολιτικής πρότασης και έχοντας τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε με την ομάδα μας για την τεκμηρίωση. Έτσι, λοιπόν, ο δικός μας σχεδιασμός θα λειτουργήσει ανάποδα: Το 2021-2027 η βασική στροφή θα είναι στις άυλες ενέργειες. Με βασικό άξονα τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον τουρισμό, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. 

Είναι οι τέσσερις βασικοί άξονες που προσελκύουν επενδύσεις και είναι οι τέσσερις βασικοί άξονες οι οποίοι εξασφαλίζουν την πολυπόθητη εξωστρέφεια για να μπορέσει πια να αρχίσει να μας παρακολουθεί μία περιοχή που ξεπερνάει την Ελλάδα και τα Βαλκάνια.

Η πρωτογενής παραγωγή θα παραμείνει η αιχμή του δόρατος, αλλά θα εκμοντερνιστούμε. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί δεσμεύομαι να σας καλέσω ίσως και την άλλη εβδομάδα για να συζητήσουμε τις αιχμές του προγράμματος για να αντιληφθείτε πως αντιμετωπίζω την έννοια της Περιφερειακότητας και πως όλα αυτά δένουν μαζί και όχι με νοητικά άλματα.

Για την τουριστική προβολή και τις απευθείας αναθέσεις

Πάμε στο τέταρτο σημείο που είναι η τουριστική προβολή. Κύριε Παπαδόπουλε διάβασα ένα ενδιαφέρον άρθρό σας σήμερα. Σας θυμίζω ότι τον Δεκέμβριο του 2017 σε ανύποπτη χρονική στιγμή θέλοντας από νωρίς να διαχωρίσω τη θέση μου γνωρίζοντας ακριβώς πόσα λεφτά σπαταλιούνται στο λίπος αυτών των έργων χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα γιατί για παράδειγμα το να αγοράσεις δύο σελίδες διαφήμιση για την Ήπειρο στο blue το περιοδικό της Aegean είναι πεταμένα λεφτά γιατί πολύ απλά τη στιγμή που ο άλλος έχει μπει στο αεροπλάνο έχει ήδη αποφασίσει που θα πάει. Άρα λοιπόν αυτά τα έργα είναι διαμορφωμένα όχι τόσο πολύ για να κάνει τη δουλειά του ο ανάδοχος. Απ’ αυτά τα λεφτά σε επίπεδο στρατηγικής απόδοσης δεν ξεπερνάει το ένα πέμπτο η απόδοση στον ανάδοχο. Γιατί όπως καταλαβαίνετε -για να σας πω πως κλείνουν αυτά τα έργα- δημιουργείται στον αδαή ανάδοχο η ψευδαίσθηση ότι παίρνοντας αυτό το πακέτο αγοράζεις κάποιου είδους αόρατη προστασία στα κεντρικά συστήματα. Γιατί αν μη τι άλλο ένα πράγμα που έμαθα σε όλη αυτή τη διαδικασία σε κάθε καφενείο μπορείς να κάνεις όποια συζήτηση θέλεις και θα βρεις ένα διαφορετικό σύστημα το οποίος ο καθένας έχει φτιάξει στο μυαλό του ότι υπάρχει. Όπως τα διάφορα τα οποία έχουν ακουστεί και για μένα ακόμα. 

Ακριβώς λοιπόν επειδή αν θέλετε η προϋπηρεσία μου στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν θέλετε η διαδρομή μου ως ιδιώτης που πιστεύει στην καθαρή αμερικάνικη έννοια που λέει value for money και επειδή ήμουν και το 2004 ένας άνθρωπος ο οποίος έθεσε το ζήτημα τότε ότι είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για να κερδίσουν οι μεσαίου τύπου κατασκευαστικές εταιρείες φτιάχνοντας έκτακτες κοινοπραξίες για τα μεγάλα έργα του 2004 πιστεύω ότι πολλά λεφτά πετιούνται γιατί πηγαίνουν σε ένα πηγάδι που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να παράξει νερό.

Η πρόταση μου τότε είχε ως στόχο να εμπλακούμε δωρεάν, γιατί αν μη τι άλλο μπορείτε να με αμφισβητήσετε για πάρα πολλά πράγματα αλλά νομίζω ότι τουλάχιστον την εμπιστοσύνη της αγοράς ως επαγγελματίας την έχω κερδίσει.

Το βασικό μου σκεπτικό και όραμα, με τη νέα τύπου επικοινωνία που υπάρχει, που λέγεται διαδίκτυο, δεν υπάρχει λόγος αγοράς τόσο τεράστιων έργων. Όταν μπορείς χρησιμοποιώντας ένα σύμβουλο στρατηγικής και ας είναι από το εξωτερικό, να βάλει για δουλειά τις τόσες μιντιακές επιχειρήσεις της Ηπείρου. Και για να ξεκαθαρίσω. Δεν θέλω να το θεωρήσετε ως προσβολή, αλλά για ένα τέτοιο έργο και δεν είστε έτοιμοι και φυσικά θα θέλατε καθοδήγηση. Αλλά δεν νομίζω ότι κανείς από εσάς θα ηρνείτο να συμμετάσχει σε μια τέτοια προσπάθεια. Γιατί παρακολουθώ όλο αυτό που γίνεται αυτές τις ημέρες, το οποίο με θλίβει πραγματικά. Και τα μίντια επιχειρήσεις είναι, απασχολούν ανθρώπους. 

Και με τον ίδιο τρόπο που προσκάλεσα τον κ. Ζάψα και τον κ. Δημητρίου, ανθρώπους που είναι αντίπαλοι μου, να πάμε στον κ. Καρυπίδη δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να συγχρωτιστώ ακόμα και με εκείνους από τα μίντια που ξεκάθαρα έχουν τεθεί αντίπαλοι μου από την πρώτη χρονική στιγμή.

Γιατί σε αυτή τη προσπάθεια πάνω από εσάς και πάνω από μένα, είναι η Ήπειρος και νομίζω πως σε αυτό δεν έχει κανείς αντίρρηση. Αυτό ζητήσαμε τότε. Και επειδή αυτό τότε φαινόταν ως προεκλογικό τρικ, δεν βγήκε ένας να πει ότι αυτός ο τύπος είχε πει τότε αυτό και αν είχε εισακουστεί δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε. 

Οραματίζομαι μια Ήπειρο που τα ΜΜΕ θα κάνουν μια μετάβαση πολύ ικανή και ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά. Αυτό θέλει βοήθεια, εκπαίδευση και συντονισμό με την πραγματικότητα, όχι όπως την αντιλαμβάνεστε εσείς στην Ήπειρο άλλα όπως ουσιαστικά την αντιλαμβάνεται ο πλανήτης. 

Η διάθεση μου είναι σε αυτή τη κατεύθυνση, δεν με ενδιαφέρει ο αποκλεισμός κανενός και πάνω από όλα θεωρώ ότι, απλά εκεί δεν μπορώ να κατηγορήσω τον απερχόμενο, γιατί όπως καταλαβαίνετε μου είναι πολύ πιο εύκολο να σκεφτώ μιντιακά και επικοινωνιακά από ότι ο ίδιος.

Όλα αυτά τα προβλήματα θα μπορούσαν να είχαν λυθεί στο σύνολο της πενταετίας. Καταλαβαίνω όμως πράγμα το οποίο το βλέπω και από τη δομή των απευθείας αναθέσεων -λακκούβες αλάτια, χαλίκια, δρομάκια- ότι όλα έχουν μέσα το στοιχείο της «επαιτείας» και αυτό με ενοχλεί αισθητικά και κάνει το σλόγκαν το «Περήφανοι Ξανά» επίκαιρο όσο ποτέ. 

Ενοχλήθηκαν οι Ηπειρώτες όταν χρησιμοποίησα αυτό το σλόγκαν. Σήμερα όμως το έχουν αντιληφθεί όλοι. Δεν είναι ζήτημα η πρωτιά, το ζήτημα είναι τι θέλουμε εμείς.

Το πρόβλημα το βλέπετε αν καθίσετε και παρακολουθήσετε στο διαδίκτυο -το οποίο είναι συνυφασμένο και με την ελληνική κουλτούρα- πως όταν θέλουμε να μιλήσουμε για τον «ΠΑΣ Γιάννινα» το 90% των αναρτήσεων αφορά την εποχή των Αργεντίνων. Άρα κάτι πάει στραβά. 

Και το ίδιο συμβαίνει και με την Ελλάδα: όταν θέλουμε να αναφερθούμε σε κάτι θετικό ανατρέχουμε στην αρχαιότητα. Είναι σαν να μην έχουμε να δείξουμε τίποτα από εδώ και πέρα. Εγώ, λοιπόν, αυτό θέλω να αλλάξει. Θέλω να ηγηθώ μιας Ηπείρου που θα αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Δεν μπορώ μόνος μου και αυτό που με ευχαριστεί είναι ότι η κοινωνία είναι μαζί μας.

Αυτό έδειξαν οι διαβουλεύσεις. Αυτό έδειξε η προσέλευση των υποψηφίων, οι οποίοι με τεράστια αυταπάρνηση, προσπαθούν, από αυτό που καταλαβαίνουν ως πολιτική διαδικασία να εκτεθούν.

Τους σέβομαι και τους οφείλω πολλά γιατί όπως καταλαβαίνετε -για να πάω και στο κομμάτι των απευθείας αναθέσεων- η μεγαλύτερη μετάβαση για μένα ήταν η μετάβαση από το παρασκήνιο στο προσκήνιο. Εμείς του παρασκηνίου ή της τέταρτης εξουσίας που είστε εσείς, είμαστε λίγο-πολύ σαν τις νυχτερίδες, με το που θα εκτεθούμε στο φως, δεν ξέρουμε πως να αντιδράσουμε. 

Και να σας πω και ένα μικρό μυστικό, αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίον εγώ ξεκίνησα τόσο νωρίς. Γιατί δεν ήξερα αν μπορώ να αντέξω στη διαδικασία και αν τη θέλω. Συνεπώς είμαστε εδώ, είμαστε δυνατοί, είμαστε στην τελική ευθεία. Η κοινωνία πρέπει να επιλέξει μεταξύ του δικού της μέλλοντος ή του μέλλοντος της διαφθοράς των 10, των 15 των 20, και οι υπόλοιποι θα πάμε χέρι-χέρι.

Όσον αφορά τις απευθείας αναθέσεις όταν προέκυψε το ζήτημα του Πέτσιου, στην ανακοίνωση τότε όπου για δεύτερη φορά φάνηκε προφητική η ανακοίνωση, ζητήσαμε την παραίτηση του κ. Καχριμάνη και την αντικατάσταση του από άλλον Περιφερειάρχη. Διότι με αφορμή το σκάνδαλο του Πέτσιου είχαμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ θα μπαίναμε σε μια διαδικασία ταύτισης της λειτουργίας της Περιφέρειας και των οικονομικών της με την εκλογική διαδικασία.

Δυστυχώς, το κεντρικό πολιτικό σύστημα, κάτι το οποίο ετέθη και στον κ. Πουλάκη από εμένα, δεν είναι τόσο ώριμο, ενώ προβλέπει ότι στην τοπική αυτοδιοίκηση και πολύ σωστά την αντικατάσταση του απερχόμενου τρεις μήνες μετά, δεν προβλέπει ένα χρονικό διάστημα να παραδίδει και να υπάρχει μια υπηρεσιακή Περιφερειακή Αρχή, η οποία θα υλοποιεί χωρίς να μπλέκονται τα δυο. 

Και το λέω αυτό, διότι σε εκπομπή του ΤV1 τον Νοέμβρη, σε συνέντευξή του, με τον γνωστό τρόπο, γιατί έτσι έχει μάθει, έμμεσα και πλάγια χωρίς ονομαστικές αναφορές και με ατόπημα της δημοσιογράφου που τον φιλοξένησε να μην με καλέσει να απαντήσω, αναφέρθηκε στις εκλογικές μας δαπάνες.

Το μήνυμα μου στον κ. Καχριμάνη είναι ότι εγώ τουλάχιστον τα πληρώνω από την τσέπη μου. Για να είμαστε ξεκάθαροι. Και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Εγώ τζάμπα μάγκας στη ζωή μου δεν υπήρξα ποτέ και δεν θα γίνω τώρα για κανέναν και για τίποτα. 

Και θα προχωρήσω στο εξής, γνωρίζετε πολύ καλά τι έχει εξελιχθεί και νομίζω καταλαβαίνετε και εσείς, ότι όλη η φασαρία η οποία έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες μέρες είναι φασαρία η οποία δεν απασχολεί καν την κοινωνία.

Συνεπώς πρέπει να απαντήσω για τον εξής λόγο, με την ίδια λογική που δεν έχω υπάρξει τζάμπα μάγκας δεν θα υποκριθώ ότι ενοχλήθηκα από αυτή τη διαδικασία, γιατί δεν ενοχλήθηκα και θα σας πω γιατί.

Είμαι επιχειρηματίας και ο επιχειρηματίας οφείλει να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει για να προστατεύσει τα συμφέροντα του. Και δεν έχει σημασία αν είναι 5.000, 25.000 ή 150.000. Πραγματικά, δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό το πράγμα.

Και επανέρχομαι σε αυτό που είπα για την τουριστική προβολή, ότι δεν θα είχαμε αυτό το απίστευτο ξεκατίνιασμα εάν, με αξιοπρέπεια, ο απερχόμενος είχε χειριστεί την ύπαρξη των μίντια στην Ήπειρο. Γιατί υπάρχει δουλειά και ανάγκη να συμμετάσχουν όλοι.

Συνεπώς το ζήτημα μου δεν είναι ο επιχειρηματίας και να σας πω και κάτι όσον αφορά τον βαθμό προβολής δεν έχω πρόβλημα.

Όμως έτσι όπως εξελίχθηκαν τώρα τα πράγματα η κατάσταση για τις σχέσεις που θα έχουμε εμείς με τα μίντια μοιάζει λίγο πολύ με ένα άλλο σπορ το οποίο αγαπώ, το τένις.

Οι πιο ωραίες στιγμές είναι εκείνες που απαθανατίζουνε το μπαλάκι πάνω στο φιλέ, που για δευτερόλεπτα ή θα πάει από τη μία ή την άλλη πλευρά.

Σήμερα ξεκινάει η διαδικασία που θα κρίνει αν το μπαλάκι θα πέσει στην αμεροληψία ή στην μεροληπτικότητα. Αυτό θα κρίνει αυτό που συνέβη.

Συνεπώς κ. Παπαδόπουλε δεν έχω κανένα πρόβλημα για τις συμβάσεις και τις δουλειές που έχω κάνει στη ζωή μου. Είμαι περήφανος για τις δουλείες που έχω κάνει και αν μπορούσα θα τις ξαναέκανα. Και για αυτό ακριβώς δεν στρουθοκαμηλίζω. Όποιος επιχειρηματίας μπορεί να κάνει τις δουλειές που μπορεί να κάνει να τις κάνει ξεκάθαρα. Η διαφορά μας είναι ότι με Περιφερειάρχη τον Ριζόπουλο, θα γίνουν με όρους αξιοπρέπειας. Θα δουλεύετε για δουλειές που θα έχει ανάγκη η Περιφέρεια, όχι για την προσωπική μου προβολή. Γιατί η Περιφέρεια σας έχει ανάγκη. Γιατί έχετε μέσα τα οποία αν εκπαιδευτούν σωστά μπορούν να συνεισφέρουν τα μέγιστα παγκοσμίως, ακριβώς γιατί υπάρχει το διαδίκτυο. Αν δεν το πιστεύετε και δεν επιθυμείτε να αγοράσετε αυτό του «νέου τύπου παραμύθι» είναι επιλογή.

Η αναμέτρηση στην οποία προχωράμε δεν κρίνει μόνο τις δικές μας σχέσεις, τη δική μου με εσάς του δημοσιογράφους, τη σχέση μου με τον κ. Ζάψα, τον κ. Δημητρίου ή τον κ. Καχριμάνη. Είναι καθαρή η αναμέτρηση.

Όπως ακριβώς εγώ έκανα τη δική μου ενδοσκόπηση τα τελευταία 2 χρόνια για το που βαδίζω, θα κληθείτε και εσείς ως μίντια να αντιμετωπίσετε και να αναρωτηθείτε τι είδους προεκλογική διαδικασία θέλετε. 

Για παράδειγμα εμένα μου κάνει εντύπωση ότι ένας από εσάς δεν έχει θέσει το θέμα αν θα γίνει ντιμπέιτ. Το θέτω εγώ σήμερα επίσημα. Όπου θέλει, στην πλατεία του Μετσόβου, στην Κόνιτσα, στο σπίτι του ή στον ξενώνα του. Σε όποια γλώσσα θέλει, για όποιο θέμα θέλει, και όσες φορές θέλει. Είμαι ανοιχτός.

Η αναμέτρηση είναι μια: ή εγώ ή εκείνος, τίποτα άλλο. Όλα τα υπόλοιπα είναι ενδιάμεση ηχορύπανση. Ή παρελθόν ή μέλλον, ή Καχριμάνη ή Ριζόπουλος. Όλα τα άλλα είναι μικροπολιτική, κομματική, αηδιαστική, καφενόβια ηχορύπανση. 

Όπως έλεγε ο μέγας Αλέφαντος «ντιμπέι ρε».

Για τις προσφυγές στο ΕΣΡ

Θα αναφερθώ στο ΕΣΡ και είναι το μόνο θέμα για το οποίο δεν θα μπορέσω να δεχτώ ερωτήσεις διότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια διαδικασία που αφορά δυο κανάλια της Ηπείρου στα οποία επίσημα οι «Ορίζοντες Ηπείρου» τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο καταθέσαν δυο προτάσεις εξέτασης της αντικειμενικότητας τους απέναντι στην καμπάνια μας. Το αναφέρω επίσημα διότι είναι ζωντανή απόδειξη ότι είμαστε ευγενείς αλλά δεν είμαστε αφελείς. 

Δεν μας ενδιαφέρει πότε θα αποφανθεί το ΕΣΡ και δεν μας ενδιαφέρει ότι σταθερά τους τελευταίους 18 μήνες τα δυο αυτά κανάλια μας έχουν στερήσει την παρουσία μας. Όμως ιδίως για το ένα από τα δύο κανάλια, το οποίο δεν έχει έδρα τα Ιωάννινα, μας ρωτούν συνέχεια οι κάτοικοι εκεί γιατί εμείς δεν πηγαίνουμε. Είναι πολύ απλό, δεν μας καλούν. 

Αντιστοίχως, αφού δώσαμε τεράστιο περιθώριο και στο κανάλι που έχει έδρα στα Ιωάννινα, ιδίως όταν μας έχουν προσβάλλει ανοιχτά στα ραδιοκύματα τους, και έτσι αποφασίσαμε να προσφύγουμε στα αρμόδια όργανα. Δεν μας πειράζει που υπάρχει αυτή η μεροληψία. Η πρώτη ενημέρωση που είχαμε είναι ότι αυτός ο αποκλεισμός μπορεί να αγγίζει πλέον και όχι μόνο ζητήματα δικής μας ανάγκης στο ΕΣΡ αλλά και ζητήματα νομιμότητας δικής τους.

Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, τη στιγμή που έχει πάρει αυτές τις διαστάσεις το πράγμα είναι το μόνο θέμα για το οποίο δεν μπορώ να δεχτώ ερωτήσεις και δεν μπορώ να τοποθετηθώ. Φυσικά σε αυτά τα κανάλια επειδή ακριβώς το δικαιούμαι θα παρουσιαστώ μόνο στο πλαίσιο των εκλογών οπου δικαιούμαι να έχω παρουσία.

Για τις παράνομες ελληνοποιήσεις

Θα κλείσω με τις ελληνοποιήσεις. Θέλω να είμαι πάρα πολύ προσεκτικός σε αυτό που θα πω. Δεν θεωρώ ότι το ζήτημα των παράνομων ελληνοποιήσεων το οποίο διερευνά ο εισαγγελέας Διαφθοράς έχει να κάνει με χρήματα. Δεν θεωρώ δηλαδή ότι η αμοιβή είναι οικονομικής φύσεως. Και αυτό αρχίζει και πιστοποιείται όλο και πιο πολύ, όπως ακριβώς αρχίζει και μετατοπίζεται από το πρώτο θέμα που ερευνάται και αφορά του Σύριους και μετατοπίζεται στον Δήμο Πωγωνίου. 

Ελπίζω να αποδειχθώ λανθασμένος αλλά θεωρώ ότι έχει αρχίσει το σκάλισμα μιας υπόθεσης η οποία είναι ταυτισμένη με μια αντίληψη πολιτικού δουλεμπορίου. Και εάν αυτό που λέω έχει βάση είναι αυτονόητο ότι θα επεκταθεί και σε άλλους Δήμους που συνορεύουν με την γείτονα χώρα. Η Ήπειρος είναι πολύ μικρή και τα Ιωάννινα ακόμα μικρότερα και όσους όρκους πίστης και εάν έχει δώσει ο ένας στον άλλον όταν έρχεται η στιγμή όλοι κελαηδάνε. 

Συνεπώς, και η απάντηση που έδωσε ο Δήμαρχος Πωγωνίου στη σχετική αρθρογραφία αρχίζει και ξετυλίγει το κουβάρι της εμπλοκής για ποιον, που και γιατί διαμορφώνονται τα δημοτολόγια με τον τρόπο που διαμορφώνονται. Οπότε για μένα η απάντηση θα δοθεί όταν θα πάω την ημέρα των εκλογών στην πλατεία στο Κεφαλόβρυσο και θα δω ποιος θα ταΐζει τους αγαπημένους μας καλεσμένους για να ψηφίσουν. 

Σταματάω εδώ γιατί δεν πιστεύω ότι το θέμα των παράνομων ελληνοποιήσεων ξεκίνησε τώρα.

Επίσης, με ρώτησε κάποιος πολίτης πως σχολιάζω την επίσκεψη του Μωυσή Ελισάφ στην Περιφέρεια. Θα σας απαντήσω το εξής: Ως υποψήφιος Δήμαρχος για τον Δήμο των Ιωαννίνων ο κ. Ελισάφ δεν έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανα εγώ. Θεσμική συνάντηση ζήτησε ο άνθρωπος. Η διαφορά έχει στο εξής και είναι σημαντικό να το σημειώσετε αυτό. Εμείς δεν ζητήσαμε συνάντηση από τους Δημάρχους εμείς στείλαμε επιστολές στους Δημάρχους και στα Δημοτικά Συμβούλια διότι δεν θέλαμε να αποκλείσουμε κανέναν και για αυτό και εκεί που προέκυψαν αποκλεισμοί, εμφανίστηκαν επικεφαλής αντιπολιτεύσεων να μας συναντήσουν. 

Συνεπώς νομίζω ότι ο Μωυσής Ελισάφ έκανε το σωστό, έκανε το θεσμικά κατοχυρωμένο και αν φυσικά ζητήσει συνάντηση με τους «Ορίζοντες Ηπείρου» επειδή πιστεύω στη συλλογικότητα, είμαστε στη διάθεση του γιατί ως διεκδικητής και αυτός έχει κάθε δικαίωμα να γνωρίσει την αντίληψη της «Περιφερειακότητας».

Ακολούθησαν οι ερωτήσεις

Γιατί αισθανθήκατε σήμερα την ανάγκη να πείτε για κάτι που κάνετε εσείς ως επιχειρηματίας στο θέμα των απ’ ευθείας αναθέσεων…

Για να το ξεκαθαρίσουμε, κι αυτό επειδή έχει γίνει πολύ μεγάλη συζήτηση η οποία είναι ανεπίσημη και κανένας δεν βάζει το δάχτυλο επάνω. Αισθάνθηκα αυτή την ανάγκη γιατί και ο Γιώργος ο Ζάψας έβγαλε μια ανακοίνωση υπαινισσόμενος το ΚΕΕΛΠΝΟ. Η συνεργασία μου έχει υπάρξει είναι δεδομένη, δεν είναι κρυφό. Πριν από ένα χρόνο όταν ρωτήθηκα στην τηλεόραση στην Ήπειρο, απάντησα γι’ αυτό και είπα ότι θα το θεωρούσα στρουθοκαμηλισμό να κατηγορήσω έναν επιχειρηματία ο οποίος κοιτάζει τι δουλειές θα πάρει τη στιγμή που και εγώ ο ίδιος δεν έκανα κάτι διαφορετικό ως επιχειρηματίας. Με αυτή την έννοια. Άλλωστε δεν υπάρχει τίποτε κρυφό. Έχουν γραφτεί, έχουν ξαναγραφτεί, με φιόγκο με φιογκάκια. Το ζήτημα δεν είμαι εγώ κύριε Παπαδόπουλε. Το ζήτημα τι στάση -έτσι όπως εξελίχθηκε το ζήτημα- θα κρατήσουν τα μίντια απέναντι στην εκλογική διαδικασία, από σήμερα και στο εξής.

Και κάτι ακόμη: Η επόμενη μέρα στο περιφερειακό συμβούλιο δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που υπάρχει σήμερα. Οι δυνάμεις που θα θέλουν να αλλάξουν την κατάσταση θα έχουν είτε έτσι είτε αλλιώς την πλειοψηφία. Την ίδια πλειοψηφία θα την έχουν και στην οικονομική επιτροπή. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα δεδομένα από την πρώτη Σεπτεμβρίου και μετά που ο κ. Καχριμάνης ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του και με δεδομένο πως χρησιμοποιεί το σοβιετικό σύστημα εργολαβίας που έχει εγκαταστήσει στην Ήπειρο για να κάνει εκλογές είμαι υποχρεωμένος την επόμενη μέρα ως περιφερειάρχης να ζητήσω από τις υπηρεσίες -τις οποίες ο ίδιος στηλίτευσε την Παρασκευή, ότι εκείνες ευθύνονται- όλες τις απ’ ευθείας αναθέσεις από την 1η Σεπτεμβρίου. 

Και στη συνέχεια να ζητήσω από την οικονομική επιτροπή την πρόσληψη ορκωτού ελεγκτή που δεν θα είναι η Grand Thornton η οποία για χρόνια παρακολουθεί το περιφερειακό ταμείο να ελέγξει τρία πράγματα: Πρώτον το ύψος των αναθέσεων, δεύτερον τη σχέση του ύψους με το παραδοτέο και τρίτον τη σχέση συμβατότητας με το παραδοτέο.

Και όλα αυτά διότι η ομάδα τεκμηρίωσης των «Οριζόντων Ηπείρου» καταλήγει ότι φέτος ο προϋπολογισμός θα τρέξει με μείον 18 εκατ. Άρα λοιπόν δίνεις έργα ενώ δεν έχεις λεφτά να τα πληρώσεις. Εγώ δεν πρόκειται ως Περιφερειάρχης να γίνω δέσμιος για 20 μήνες δανείζοντας και υπερδανείζοντας τον προϋπολογισμό μου για να μπορέσω να καλύψω τις έωλες υποσχέσεις του κ. Καχριμάνη. Γιατί η ανάπτυξη ξεκινάει από τον εξορθολογισμό των οικονομικών και εδώ χρειάζεται τεράστιος εξορθολογισμός. 

Ένα από τα βασικά ζητήματα τα οποία θα υπάρξει στο πρόγραμμα μας θα είναι, και στο οποίο ήδη δουλεύουμε, με την πλήρη αλλαγή της λειτουργίας του προϋπολογισμού. Εκτός του ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι μέχρι να κλείσει το ΕΣΠΑ θα πρέπει να τρέχουμε σαν τον Σπίντι Γκονζάλες, μπας και απορροφήσουμε κάτι παραπάνω. Και το πιο σημαντικό όχι απλά να προσπεράσουμε, να κάνουμε και διπλή προσπέραση μπας και μπορέσουμε και αλλάξουμε και τον ορισμό των χρημάτων που δεν απορροφούνται, μπας και τα απορροφήσουμε σε κάτι άλλο. 

Οπότε όταν με ρωτούν από που θα ξεκινήσετε πραγματικά σας λέω αν δεν θέλω να χάσω το στοίχημα της επόμενης τετραετίας θα πρέπει να τα κάνουμε όλα μαζί. Και εγώ μόνος μου δεν μπορώ. Χρειάζονται και οι υπόλοιπες παρατάξεις, χρειάζεστε και εσείς, γιατί συγχρόνως πρέπει ενώ διορθώνουμε να χτίζουμε μεσοπρόθεσμα μεγάλα έργα, πρέπει να μην κάνει κοιλιά η οικονομία, και πρέπει συγχρόνως να φτιάξουμε την εξωστρέφεια γιατί αυτή τη στιγμή διαβάζοντας εσάς γράφετε πολύ εύκολα τη φράση «δούλεψαν τα Ιωάννινα», τι για δυο μέρες;  Ο στόχος μας δεν μπορεί να είναι ο Έλληνας επισκέπτης. 

Πηγαίνετε να μιλήσετε με τη Fraport η οποία έχει ζήτημα με το αεροδρόμιο το οποίο εγώ έθεσα στη Φιλιππιάδα γιατί καταλαβαίνει τη στρατηγική του ανάγκη και τη παραδέχεται. Έρχεται και σου λέει ότι κύριε εγώ ζορίστηκα να μπω, ξέρεις γιατί: γιατί το χειμώνα δεν πατάει ψυχή εκεί.

Τα άγχη τα δικά μου είναι πολύ μεγάλα και δεν έχουν να κάνουν με τις επόμενες 60 ημέρες. Για αυτό και προτάσσω και λέω συνέχει και στους συνεργάτες μου ότι να είναι να βγούμε πρέπει να βγούμε με τον τρόπου που θέλουμε εμείς. Συνεπώς εκλογική διαδικασία και διακυβέρνηση για εμάς είναι μια συγκεκριμένη ευθεία. Εκτός του ότι είμαι σίγουρος ότι θα μας πάρει 12 με 18 μήνες να ξηλώσουμε αυτό που θα παραλάβουμε. Γιατί θα κόβεις ένα θα βγαίνουν δυο. Οπότε περιμένω το ντιμπέιτ, περιμένω την απάντηση.